Η κατάσταση φαινόταν όλο και πιο δυσοίωνη όσο περισσότερο τη σκεφτόταν. Η απόκοσμη ατμόσφαιρα του σπιτιού του κ. Κάρλτον, το αμετακίνητο βλέμμα του σκύλου και η περίεργη παρουσία του κρέατος άφηναν στον Χένρι μια αυξανόμενη αίσθηση ανησυχίας.
Ο Χένρι έπιανε τον εαυτό του να γυρίζει συνεχώς τα ανησυχητικά γεγονότα στο μυαλό του, χωρίς να μπορεί να αποτινάξει πλήρως τις ενοχλητικές εικόνες από το υπόγειο. Η περιέργεια και η ανησυχία του μεγάλωσαν, ωθώντας τον να αντιμετωπίσει άμεσα τον κ. Κάρλτον.