Ένα βράδυ, αποφάσισε να κάνει μια επίσκεψη στο σπίτι του ηλικιωμένου, ελπίζοντας να πάρει κάποιες απαντήσεις. Καθώς πλησίαζε την εξώπορτα, ο Χένρι ένιωσε ένα μείγμα άγχους και αποφασιστικότητας. Χτύπησε και ο κ. Κάρλτον, με την ίδια τραχιά και αφιλόξενη εμφάνιση όπως πάντα, άνοιξε την πόρτα με συνοφρύωμα.
“Τι συμβαίνει, Χένρι;” Ο τόνος του κ. Κάρλτον ήταν απότομος, φανερά ενοχλημένος από την απροσδόκητη επίσκεψη. Ο Χένρι χάρισε ένα ευγενικό αλλά νευρικό χαμόγελο. “Ω, απλώς σκέφτηκα να ελέγξω πώς είσαι. Να βεβαιωθώ ότι όλα είναι εντάξει”