Ο κ. Κάρλτον τον διέκοψε απότομα, με τη φωνή του να παίρνει έναν τόνο περισυλλογής. “Ω, άρα ανακαλύψατε… χμμ. Δεν έπρεπε να το δείτε αυτό”, είπε ήσυχα ο κ. Κάρλτον, με τη φωνή του να τρέμει.
“Ελάτε μαζί μου”, είπε ο κ. Κάρλτον, με τη φωνή του σταθερή, αλλά με μια υποβόσκουσα θλίψη. Έκανε νόημα στον Χένρι να τον ακολουθήσει στις σκάλες. Καθώς κατέβαιναν, ο κ. Κάρλτον πλησίασε το μεγάλο κιβώτιο που ο Χένρι είχε παρατηρήσει πριν.