Ένας φιλικός υπάλληλος του αεροδρομίου ήταν το κλειδί για να φτάσει η κυρία Γουίλσον στη σωστή πύλη. “Κυρία μου, φαίνεται ότι έχετε χαθεί, μπορώ να σας βοηθήσω σε κάτι;” ρώτησε ο υπάλληλος. Η κυρία Γουίλσον έγνεψε καταφατικά. Επιτέλους, κάποιος της φερόταν με λίγο σεβασμό…
Μερικοί επιβάτες ήταν ήδη στην ουρά για να επιβιβαστούν στην πτήση όταν η κυρία Γουίλσον έφτασε στην πύλη. Ο άνθρωπος που έλεγχε τα εισιτήρια της χαμογέλασε συγκαταβατικά, έριξε μια ματιά στα στοιχεία της πτήσης και της θέσης της και την άφησε να περάσει εκεί που έπρεπε να πάει. Της πρότεινε να μείνει στη θέση της για να μην χαθεί για δεύτερη φορά στο αεροδρόμιο.