Ο Τζέισον βυθίστηκε στη θέση του στο γεμάτο από κόσμο αεροπλάνο, έκλεισε τα μάτια του και ευχήθηκε να τελειώσει η μακρά πτήση όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Μόλις άρχισε να παρασύρεται σε μια ελπιδοφόρα απόδραση, μια διαπεραστική φωνή τον ξύπνησε.
“Έι! Μακριά τα χέρια σου από την τσάντα μου!” αναφώνησε η ξανθιά γυναίκα πίσω του, με τον τόνο της έντονο και εκνευρισμένο. “Είναι μια ακριβή τσάντα επώνυμου σχεδιαστή.” Η γυναίκα πίσω του φώναξε σε έναν συνεπιβάτη. Εκείνος κοίταξε πίσω προς τη σκηνή με ενόχληση.
Ο Τζέισον αναστέναξε, δεν είχε φανταστεί έτσι την πτήση του. Καθώς στριμώχτηκε στον μικροσκοπικό χώρο, πήρε μια βαθιά ανάσα και προετοιμάστηκε για τις επόμενες οκτώ ώρες, συνειδητοποιώντας ότι αυτή θα ήταν μια πολύ μεγάλη και άβολη πτήση….