Η Κιάρα σήκωσε το κεφάλι της, με τη σύγχυση να αναβοσβήνει στο πρόσωπό της. Το στομάχι της έπεσε καθώς είδε τον άντρα με τη στολή να στέκεται δίπλα στον πάγκο. Ο αξιωματικός, ψηλός και επιβλητικός, γύρισε προς το μέρος της με αυστηρή έκφραση. Τα μάτια του καρφώθηκαν στα δικά της καθώς την πλησίαζε. “Κυρία μου”, είπε αποφασιστικά, “φοβάμαι ότι πρέπει να έρθετε μαζί μου στο τμήμα”
“Τι;” Η φωνή της Κιάρα έσπασε, με τον πανικό να αναβλύζει στην επιφάνεια. “Γιατί; Τι είναι αυτά που λες Δεν έχω κάνει τίποτα!” Τα λόγια της βγήκαν βιαστικά, καθώς κοίταζε ανάμεσα στον αστυνομικό και τον κ. Χέρμαν, αναζητώντας απεγνωσμένα απαντήσεις. Ο κ. Χέρμαν απέφυγε το βλέμμα της, το πρόσωπό του ήταν δυσανάγνωστο, γεγονός που ενίσχυσε τον αυξανόμενο φόβο της.