Η διαδρομή προς το σταθμό της έμοιαζε τόσο πολύ γρήγορη όσο και αφόρητα μεγάλη. Τα δάκρυα έσταζαν σιωπηλά στην αγκαλιά της καθώς προσπαθούσε να συνθέσει κάθε λόγο που εκτυλισσόταν αυτός ο εφιάλτης. Όταν έφτασαν, ο αστυνομικός άνοιξε την πόρτα και της έκανε νόημα να την ακολουθήσει. Τα πόδια της Κιάρα ήταν σαν μολύβι και σκόνταψε ελαφρώς καθώς βγήκε έξω.
Στο τμήμα επικρατούσε πολύβουη κίνηση, με αστυνομικούς στα γραφεία και φωνές που επικαλύπτονταν. Ένιωσε το βάρος κάθε βλέμματος καθώς τη συνόδευαν μέσα στο κτίριο. Τα μάγουλά της έκαιγαν, το πρόσωπό της ήταν ακόμα γεμάτο δάκρυα. Ο αξιωματικός την οδήγησε σε ένα μικρό δωμάτιο ανάκρισης.