Το επόμενο πρωί, η Κιάρα ξύπνησε με μια αποφασιστικότητα που είχε να νιώσει χρόνια. Σήμερα, θα άφηνε το παρελθόν πίσω της και θα έκανε ένα μικρό βήμα προς την ανοικοδόμηση της ζωής της. Ετοιμάστηκε γρήγορα, βάζοντας στην τσάντα της το βελούδινο κουτί που περιείχε το δαχτυλίδι με τα σμαράγδια. Ήταν καιρός να αποχωριστεί την τελευταία οδυνηρή ανάμνηση του Ίθαν.
Έφτασε στο παλαιοπωλείο κοσμημάτων της πόλης, ένα γραφικό μαγαζί που βρισκόταν ανάμεσα σε έναν φούρνο και ένα βιβλιοπωλείο. Το κουδούνι πάνω από την πόρτα χτύπησε απαλά καθώς μπήκε, με τα βήματά της να είναι αποφασιστικά. Το μαγαζί μύριζε γυαλισμένο ξύλο και παλαιωμένο μέταλλο και ο χαμηλός φωτισμός του έδινε έναν αέρα ήσυχης κομψότητας. Η Κιάρα πήρε μια βαθιά ανάσα. Επιτέλους θα έκλεινε αυτό το άθλιο κεφάλαιο.