Καθώς ο κ. Χέρμαν γύριζε το δαχτυλίδι στα χέρια του, τα μάτια του άνοιξαν ελαφρώς. Η καρδιά της Κιάρα πήδηξε. Πρέπει να είναι πολύτιμο, σκέφτηκε, με τον ενθουσιασμό να αναβλύζει. Φαντάστηκε την ανακούφιση που θα ένιωθε βγαίνοντας από το μαγαζί με αρκετά χρήματα για να αφήσει πίσω της το ΣίλβερΜουρ και να κάνει μια νέα αρχή κάπου μακριά.
Αλλά ο ενθουσιασμός της ήταν σύντομος. Η έκφραση του κ. Χέρμαν μετατράπηκε από έκπληξη σε κάτι πολύ πιο σοβαρό. Ακούμπησε προσεκτικά το δαχτυλίδι στον πάγκο και μετά κοίταξε την Κιάρα. “Με συγχωρείτε για μια στιγμή”, είπε, με τον τόνο του ήρεμο αλλά τη συμπεριφορά του τεταμένη. “Πρέπει να ελέγξω κάτι” Εξαφανίστηκε από μια πόρτα πίσω από τον πάγκο, αφήνοντας την Κιάρα μόνη της.