Σηκώθηκε από το τραπέζι, με κάθε μυ του σώματός της να τρέμει από συγκρατημένη οργή. Χωρίς να πει λέξη, ανέβηκε στον επάνω όροφο, άρπαξε το κουτί με το κολιέ και επέστρεψε στην τραπεζαρία. Ο Πίτερ κοίταξε ψηλά, έκπληκτος με τη γρήγορη συμμόρφωσή της, αλλά το βλέμμα της Σίντι σίγησε όποιο αυτάρεσκο σχόλιο είχε σχεδιάσει.
Κρατώντας σφιχτά το κουτί, η Σίντι αντιμετώπισε το βλέμμα του με ατσάλινη αποφασιστικότητα. “Κράτα τον πλούτο σου, Πίτερ. Θα τον χρειαστείς για να γεμίσεις το κενό μέσα σου” Η φωνή της ήταν ήρεμη αλλά γεμάτη δηλητήριο. Χωρίς να περιμένει απάντηση, γύρισε στη φτέρνα της και έφυγε από το αρχοντικό που ποτέ δεν είχε νιώσει σαν σπίτι της.