Ο θυμός της ξέσπασε. “Είναι οι γονείς μου, Πίτερ! Θα φιλοξενείς την οικογένειά σου εδώ όποτε θέλουν, αλλά όταν κινδυνεύει η ζωή του πατέρα μου, δεν μπορείς να τους κάνεις χώρο Τι είδους άνθρωπος είσαι εσύ;” Η φωνή της έσπασε, αλλά η οργή της έκαιγε έντονα, πνίγοντας τον πόνο της.
Η έκφραση του Πίτερ σκοτείνιασε, ο τόνος του έκοβε σαν πάγος. “Μην τολμήσεις να με αμφισβητήσεις. Έχω κάνει αρκετά για σένα και την οικογένειά σου. Θέλεις να μιλήσουμε για “καλοσύνη” Ίσως να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να δεις ποιος ζει από τη γενναιοδωρία μου” Η Σίντι τον κοίταξε εμβρόντητη από το δηλητήριό του.