“Δεν μπορεί να είναι…”, ξεστόμισε κάτω από την αναπνοή του. Ανοιγόκλεισε έντονα τα μάτια του, πεπεισμένος ότι τα μάτια του πρέπει να του έκαναν πλάκα. Αλλά η αγελάδα παρέμενε εκεί, πραγματική σαν το έδαφος κάτω από τα πόδια του.
Προσεκτικά, πλησίασε, με τα κλαδιά να τρίζουν κάτω από τα πόδια του, φοβούμενος ότι οποιαδήποτε ξαφνική κίνηση θα μπορούσε να την εξαφανίσει τόσο γρήγορα όσο είχε εμφανιστεί.