Αποφάσισε να κάνει μια γρήγορη βόλτα για να ελέγξει τις αγελάδες στο νότιο βοσκοτόπι. Καθώς περπατούσε στον παλιό χωματόδρομο, απολάμβανε τις εικόνες και τους ήχους του καλοκαιριού – πουλιά που κελαηδούσαν χαρούμενα στα δέντρα, έντομα που βούιζαν και το απαλό θρόισμα των φύλλων στο απαλό αεράκι.
Σφύριξε καθώς περπατούσε προς τις αγελάδες του, ανυπομονώντας να τις ξαναδεί. Κάθε πρωί, η θέα των αγελάδων του έκανε τα μάτια του να λάμπουν. Του έφτιαχνε αμέσως τη διάθεση, ανεξάρτητα από τη διάθεσή του. Αλλά αυτό το πρωί, έκανε το εντελώς αντίθετο… Γιατί όταν πλησίασε στο βοσκοτόπι, το χαρούμενο σφύριγμα του Μπιλ σταμάτησε απότομα. Τα μάτια του άνοιξαν με δυσπιστία μπροστά του.