Περπάτησε κατά μήκος της άκρης του παγόβουνου, σκανάροντας τον ορίζοντα με απελπισμένα μάτια, ελπίζοντας παρά την ελπίδα ότι η βάρκα θα επανεμφανιζόταν, ότι θα έβλεπε τη Μάλορι και τον Τζέικομπ να τον χαιρετούν από μακριά. Όμως οι ώρες σέρνονταν και το τοπίο παρέμενε αμετάβλητο.
Η βάρκα δεν φαινόταν πουθενά. Τα πόδια του βάραιναν, κάθε βήμα γινόταν πιο δύσκολο από το προηγούμενο, καθώς το τσουχτερό κρύο εξάντλησε τις δυνάμεις του. Ο ήλιος πλησίαζε στον ορίζοντα, ρίχνοντας μεγάλες σκιές στον πάγο.