Τα βλέφαρά του έπεσαν καθώς έσφιγγε στον τοίχο, με τον ήχο των χτύπων της καρδιάς του να ακούγεται δυνατά στα αυτιά του. τα γεγονότα της ημέρας τον είχαν εξαντλήσει, και τώρα, στη σχετική ασφάλεια του μετεωρολογικού σταθμού, ένιωθε την κούραση να τον κατακλύζει σαν κύμα.
Μόλις άρχισε να παρασύρεται σε έναν ανήσυχο μισό ύπνο, κάτι τράβηξε την προσοχή του – ένας αμυδρός, σχεδόν ανεπαίσθητος ήχος που έμοιαζε παράταιρος στο σιωπηλό δωμάτιο. Στην αρχή, ο Τάνερ το απέρριψε ως τον άνεμο ή ίσως ως το κουρασμένο μυαλό του που του έπαιζε παιχνίδια.