Καθώς κοιτούσαν με δέος το παγόβουνο, κάτι τράβηξε το βλέμμα του Τζέικομπ. Στην άκρη του πάγου, ακριβώς εκεί που άρχισε να κατεβαίνει προς το νερό, κάτι κινούνταν. Κούρνιασε, με την αναπνοή του να κόβεται στο λαιμό του καθώς προσπαθούσε να διακρίνει το σχήμα.
Ο Τάνερ ρύθμισε τα κιάλια, με τους παλμούς του να επιταχύνονται καθώς εστίαζε στο μακρινό σχήμα. Η φιγούρα ήταν μικρή, κινούμενη αργά πάνω στον πάγο, μόλις και μετά βίας ορατή μέσα στο εκτυφλωτικό λευκό του παγόβουνου. Το μυαλό του έτρεχε με πιθανότητες – ήταν φώκια