Με μια απότομη εισπνοή, κατέβασε τα κιάλια και στράφηκε προς τους άλλους, με τη φωνή του να χρωματίζεται από δυσπιστία. “Είναι ένα αρκουδάκι πολικής αρκούδας… παγιδευμένο στον πάγο” Οι τρεις άντρες στάθηκαν εμβρόντητοι σιωπηλοί, με τα μάτια τους καρφωμένα στη μικροσκοπική, τρεμάμενη μορφή του μικρού πολικής αρκούδας.
Η θέα του αβοήθητου ζώου, τόσο μικρού και εύθραυστου μπροστά στην απέραντη έκταση του πάγου, ξύπνησε κάτι μέσα τους – την ανάγκη να βοηθήσουν, να σώσουν αυτή την αθώα ζωή από μια σκληρή μοίρα. “Δεν μπορούμε να το αφήσουμε εκεί”, είπε ο Τζέικομπ, με τη φωνή του πηχτή από συγκίνηση.