Το ξαφνικό γρύλισμα της αρκούδας διέλυσε την ηρεμία, τραντάζοντας την Χέιζελ από φόβο. Το περιπετειώδες πνεύμα της ταλαντεύτηκε καθώς αμφισβητούσε την απόφασή της. “Τι σκεφτόμουν;!” σκέφτηκε, το μυαλό της πλημμύρισε με ιστορίες για τους κινδύνους των αρκούδων, κάνοντάς την να αναθεωρήσει την τολμηρή της κίνηση.
Η Χέιζελ δεν μπορούσε να αγνοήσει τον παραλογισμό της κατάστασης. “Να ακολουθήσω μια τυχαία αρκούδα στο δάσος… μόνη μου Πρέπει να έχω τρελαθεί!” μάλωσε τον εαυτό της, με τις σκέψεις της να περιστρέφονται από αμφιβολίες και αυτοσαρκασμό.