Αυτή η σιωπηλή, περίεργη ανταλλαγή δημιούργησε έναν λεπτό δεσμό, προτρέποντάς την να την ακολουθήσει στα βάθη του δάσους. Καθώς η Φουντουκιά πλησίαζε την αρκούδα, το σοκ του πλήθους μετατράπηκε σε αποδοκιμασία. “Αυτή η γυναίκα έχει χάσει τα λογικά της!” φώναξαν, αναμειγνύοντας την ανησυχία με τη δυσπιστία.
Απτόητη, η Χέιζελ ψιθύρισε: “Γάμα το. Θα το κάνω αυτό” και απομακρύνθηκε από την ασφάλεια της στάσης του λεωφορείου. Σπρώχνοντας ανάμεσα σε κλαδιά και φύλλα, η Χέιζελ μπήκε στην πυκνή αγκαλιά του δάσους. Τα δέντρα έμοιαζαν να την καλωσορίζουν σε έναν μυστηριώδη, άγνωστο κόσμο.