Η Σαμάνθα δεν είχε ξαναβρεθεί ποτέ τόσο κοντά σε αρκούδα και η εμπειρία ήταν σουρεαλιστική. Στην αρχή, η ανησυχία έπιασε την καρδιά της, αλλά γρήγορα έδωσε τη θέση της σε μια συντριπτική αίσθηση ίντριγκας. Το μεγαλοπρεπές πλάσμα μπροστά της την αιχμαλώτισε, τη γοήτευσε μάλλον παρά την τρόμαξε.
Ενώ η αρχική της παρόρμηση ήταν να το σκάσει, κάτι ανεξήγητο κράτησε τη Σαμάνθα στη θέση της. Μια περίεργη αίσθηση, ταυτόχρονα μπερδεμένη και συναρπαστική, την κυρίευσε.
Προς έκπληξή της, η αρκούδα, μακριά από κάθε επιθετικότητα, φάνηκε να της κάνει νόημα να προχωρήσει μπροστά με έναν τρόπο που υποδήλωνε την επείγουσα ανάγκη να την ακολουθήσει, το βλέμμα της καρφώθηκε πάνω στο δικό της με μια ένταση που ήταν σχεδόν επικοινωνιακή.