Καθώς ερευνούσε βαθύτερα το ημερολόγιο, η Σαμάνθα παρατήρησε έναν αυξανόμενο αριθμό σκίτσων, καθένα από τα οποία απεικόνιζε αρκούδες σε διάφορες καταστάσεις ανάπαυσης και δραστηριότητας. Οι ημερολογιακές εγγραφές εξελίχθηκαν και επικεντρώθηκαν σε αυτές τις συναντήσεις, σημειώνοντας σχολαστικά τις συμπεριφορές, τα μοτίβα και το ήσυχο μεγαλείο της ύπαρξής τους μέσα στο δάσος.
Ένα συγκεκριμένο απόσπασμα ξεχώριζε, όπου ο ταξιδιώτης εξέφραζε τον θαυμασμό του για τις μαύρες αρκούδες, περιγράφοντάς τες ως πλάσματα απαράμιλλης μεγαλοπρέπειας. Τα λόγια του μετέφεραν μια βαθιά σύνδεση με αυτά τα ζώα, περιγράφοντας λεπτομερώς τις ώρες που πέρασε σε σιωπηλή παρατήρηση, γοητευμένος από τη φυσική χάρη και τη δύναμή τους.