Κρατώντας τον κόφτη, η Σαμάνθα βγήκε από τη σκηνή, με το βλέμμα της να σαρώνει το περιβάλλον για οποιοδήποτε σημάδι του μικρού. Το δάσος έμοιαζε να κοροϊδεύει τις προσπάθειές της, οι σκιές μεταμορφώνονταν και κινούνταν στην άκρη του ματιού της, ώσπου ένα ζευγάρι αντανακλαστικών ματιών τράβηξε την προσοχή της από την άκρη του ξέφωτου.
Η συνειδητοποίηση ότι την παρακολουθούσαν ήταν ένα τράνταγμα στον οργανισμό της Σαμάνθα. Η παρουσία κάποιου άλλου, κρυμμένου μέσα στις πυκνές φυλλωσιές, που παρακολουθούσε κάθε της κίνηση, κατέστησε σαφές ότι η αναζήτησή της δεν ήταν τόσο μοναχική όσο πίστευε. Αυτή η αποστολή, όπως φάνηκε, είχε μάτια και αυτιά πέρα από τα δικά της και της αρκούδας.