Η συμπεριφορά της αρκούδας γινόταν όλο και πιο προσεκτική όσο προχωρούσαν βαθύτερα στο δάσος. Οι περιοδικές παύσεις για να μυρίσει τον αέρα μαρτυρούσαν μια οξεία επίγνωση, το ένστικτο μιας μητέρας που συντονίζεται με την παραμικρή ένδειξη της παρουσίας του μικρού της.
Η συμπεριφορά της ενήλικης αρκούδας εξέφραζε κάτι περισσότερο από ζωικό ένστικτο- ήταν ο καθρέφτης της επείγουσας ανάγκης της Σαμάνθα. Το περιστασιακό απαλό γρύλισμα, μια ευγενική αλλά σταθερή υπενθύμιση, την παρότρυνε να επιταχύνει τα βήματά της. Ήταν σαν η αρκούδα να καταλάβαινε το διακύβευμα, η ανησυχία της αντανακλούσε την κρίσιμη φύση του ταξιδιού τους.