Άρχισε να περπατάει προς το μέρος της, τα βήματά του σκόπιμα και απειλητικά, με την πέτρα σφιγμένη στη γροθιά του. Ο φόβος της Έιβερι κορυφώθηκε, το μυαλό της έτρεχε για να ξεφύγει, αλλά το σώμα της είχε παγώσει από τον τρόμο. Μόλις πλησίασε αρκετά ώστε να μυρίσει την μπαγιάτικη μυρωδιά του ιδρώτα και της βρωμιάς πάνω του, ένας ξαφνικός, συγκλονιστικός κρότος αντήχησε μέσα στα δέντρα.
Από τις σκιές ο τάρανδος όρμησε, η ογκώδης μορφή του αναδύθηκε με μια αγριότητα που έστειλε ένα ρίγος στη σπονδυλική στήλη της Έιβερι. Το γρύλισμα του ελαφιού ήταν χαμηλό και απειλητικό, δονούμενο από πρωτογενή οργή καθώς προχωρούσε προς τον ταξιδιώτη.