Είχε δύο επιλογές – να καθίσει εκεί, ανυπεράσπιστος, περιμένοντας κάποιον να αποφασίσει αν ήταν ένοχος για κάτι που δεν καταλάβαινε, ή να επιστρέψει στο δάσος και να αποκαλύψει ο ίδιος την αλήθεια. Έπρεπε να αποδείξει ότι απλώς βρισκόταν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι χρειαζόταν απαντήσεις, κάτι που πίστευε ότι δεν επρόκειτο να πάρει από τον Δρ Μονρό.
Τη στιγμή που ο Ντάνιελ ξαναβγήκε στο μονοπάτι του δάσους, ένα κύμα ανησυχίας τον κατέκλυσε. Τα δέντρα δέσποζαν ψηλότερα τώρα, το μονοπάτι ήταν πιο σκοτεινό από πριν. Επιτάχυνε το ρυθμό του, ακολουθώντας την προηγούμενη διαδρομή του. Η αναπνοή του θόλωσε στον δροσερό βραδινό αέρα. Το δάσος ένιωθε πιο βαρύ, σχεδόν να τον παρακολουθεί.