Το βλέμμα του έτρεξε γύρω από το ξέφωτο, ψάχνοντας για οποιοδήποτε σημάδι κίνησης. Τότε, τα μάτια του έπιασαν κάτι που δεν είχε προσέξει πριν – ένα κομμάτι ύφασμα, σκισμένο και ξεφτισμένο, που είχε κολλήσει σε ένα χαμηλά κρεμασμένο κλαδί. Το στομάχι του έσφιξε. Δεν ήταν εκεί νωρίτερα. Κάποιος ήταν εδώ – πρόσφατα. Και αν είχαν πάρει το σακίδιο, είχαν λόγο να το θέλουν μακριά.
Τότε παρατήρησε και κάτι άλλο. Μια σειρά από πατημασιές που οδηγούσαν μακριά από το ξέφωτο, βαθύτερα μέσα στο δάσος. Ο σφυγμός του χτύπησε δυνατά. Δεν το φανταζόταν αυτό. Κάποιος άλλος είχε περπατήσει προς τα εδώ, και μάλιστα αφού είχε φύγει. Τα ένστικτά του τον φώναζαν να γυρίσει πίσω, αλλά τα αγνόησε στην προσπάθειά του να αποδείξει την αθωότητά του.