Ένας μακρινός ήχος διέσπασε το θρόισμα των φύλλων. Σταμάτησε στη μέση του βήματος, ακούγοντας. Ο ήχος ήταν αμυδρός αλλά αλάνθαστος, μεταφερόμενος από τον άνεμο. Το στομάχι του σφίχτηκε. Εξέτασε την πυκνή βλάστηση, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά.
Ο Ντάνιελ είχε περάσει αρκετό χρόνο πεζοπορώντας μόνος του για να ξέρει ότι το δάσος μπορεί να είναι απρόβλεπτο. Ενστικτωδώς σήκωσε ένα γερό κλαδί από το δάσος. Το κράτησε με αποφασιστικότητα, κρατώντας το σφιχτά. Μόλις σταθεροποίησε την αναπνοή του, το θρόισμα ακούστηκε ξανά – πιο κοντά αυτή τη φορά. Ύστερα, ένα αδύναμο κλαψούρισμα, που μόλις και μετά βίας ξεπερνούσε την ανάσα ενός ήχου.