Αυτά τα στοιχεία παρέπεμπαν σε μια τρομακτική επίθεση ζώου, εξάπτοντας τη φαντασία της και βαθαίνοντας την ανησυχία της. Μέσα στη σκηνή, η Ντανιέλα βρήκε ένα μικρό μενταγιόν με μια οικογενειακή φωτογραφία και μια φωτογραφική μηχανή με σχεδόν γεμάτη κάρτα μνήμης. Αυτά τα προσωπικά αντικείμενα που άφησαν πίσω τους τόσο ανάλγητα, έβαλαν τη Ντανιέλα βαθύτερα στο μυστήριο του δάσους.
Η Ντανιέλα είχε χαθεί στις σκέψεις της, όταν ένα απαλό γρύλισμα του λύκου την επανέφερε στην πραγματικότητα. Το ασάλευτο βλέμμα του λύκου την κράτησε στη θέση της, και κάθε κίνηση που έκανε καθρεφτιζόταν διακριτικά από την ογκώδη, ευγενική μορφή του. Ο λύκος της έκανε νόημα να πάει προς έναν σωρό από φύλλα – κινήθηκε μερικά βήματα και μετά σταμάτησε για να κοιτάξει πίσω.