Τα μάτια του λύκου μιλούσαν για εμπιστοσύνη και απελπισία, προσεγγίζοντάς την με έναν τρόπο που δεν μπορούσε να αγνοήσει. Καθώς προσπαθούσε να ανακαλύψει περισσότερα, το χέρι της Ντανιέλα ακούμπησε σε κάτι ασυνήθιστο – ένα παλιό, φθαρμένο ημερολόγιο θαμμένο κάτω από ένα σωρό πευκοβελόνες.
Το δερμάτινο εξώφυλλο είχε ανάγλυφο έναν λύκο, υποδηλώνοντας ίσως το ημερολόγιο ενός εραστή άγριων ζώων. Φαινόταν καινούργιο και ένιωθε εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και ενδιαφέρον, σημαντικό, που την παρότρυνε να αποκαλύψει τις ιστορίες του. Ανοίγοντας το ημερολόγιο, η Ντανιέλα υποδέχτηκε έναν ζωντανό γραφικό χαρακτήρα που περιέγραφε λεπτομερώς το ταξίδι ενός ταξιδιώτη στο δάσος.