Η τελευταία καταχώρηση στο ημερολόγιο βούιζε από πυρετώδη ενθουσιασμό, περιγράφοντας την πρώτη του θέαση του μυθικού λευκού λύκου. Η καταχώρησή του τον αποκαλούσε “ο μύθος με σάρκα και οστά” και ο γραφικός χαρακτήρας έμοιαζε να δονείται από συγκίνηση. Αυτή η στιγμή σηματοδοτούσε ένα σημείο καμπής στη μεγάλη του περιπέτεια.
Καθώς οι καταχωρήσεις άλλαζαν, ο ταξιδιώτης περιέγραφε λεπτομερώς τα σχολαστικά του σχέδια για τη σύλληψη του λύκου. Δίχτυα, κάμερες και ηρεμιστικά ήταν όλα έτοιμα, αποκαλύπτοντας μια προσεκτικά σχεδιασμένη στρατηγική. Η προσπάθειά του για προσωπική αναγνώριση επισκίασε κάθε πραγματική εκτίμηση για το πλάσμα ή το βιότοπό του.