Ο θόρυβος της πτώσης της έσπασε τη σιωπή, τραβώντας την προσοχή του ταξιδιώτη σαν αρπακτικό που αισθάνεται αδυναμία. Το βλέμμα του στράφηκε πάνω της και μπορούσε να δει την αλλαγή στα μάτια του, από έκπληξη σε σκοτεινή, υπολογιστική καχυποψία. Ήξερε ότι δεν ήταν εκεί τυχαία.
Χωρίς δισταγμό, ο ταξιδιώτης έσκυψε και άρπαξε μια οδοντωτή πέτρα από το έδαφος, με την πρόθεσή του να είναι ολοφάνερη. Η ανάσα της Ντανιέλα κόπηκε στο λαιμό της, καθώς ο τρόμος την κατέλαβε, παραλύοντάς την για μια στιγμή.