Έλεγξε το σήμα για να δει αν θα μπορούσε ίσως να ανοίξει χάρτες ή να καλέσει τη Σούζι, αλλά μάταια. Το σήμα του τηλεφώνου ήταν άθλιο και η Ντανιέλα δεν μπορούσε καν να ελέγξει το διαδίκτυο για χάρτες. Σκουπίζοντας τα μάτια της, κάθισε εκεί για μια στιγμή, προσπαθώντας να συγκεντρώσει τις σκέψεις της και να βρει το δρόμο για το σπίτι.
Ακριβώς τότε, το άκουσε – ένα κοφτερό σπάσιμο ενός κλαδιού κάπου εκεί κοντά. Η Ντανιέλα πάγωσε, με το σώμα της να σφίγγεται από φόβο. Κάτι ήταν εκεί έξω. Το μυαλό της έτρεχε, φανταζόμενη όλα τα άγρια ζώα που θα μπορούσαν να την καταδιώκουν. Κράτησε την αναπνοή της, προσπαθώντας να ακούσει περισσότερα.