Ο Άλαν ανάγκασε τον εαυτό του να αναπνεύσει, κρατώντας σφιχτά το τιμόνι καθώς προσπαθούσε να σταθεροποιήσει τα νεύρα του. Δεν μπορούσε να αντέξει άλλο ένα τέτοιο λάθος. Όχι εδώ έξω. Όχι απόψε. Παίρνοντας άλλη μια βαθιά ανάσα, έβαλε όπισθεν στο φορτηγό και αργά, προσεκτικά, το έβγαλε από το χιονισμένο έδαφος.
Τα λάστιχα δυσκολεύτηκαν στην αρχή, στριφογύριζαν πάνω στο παγωμένο έδαφος πριν τελικά πιάσουν πρόσφυση. Με την καρδιά του να χτυπάει ακόμα στο στήθος του, ο Άλαν πίεσε μπροστά, περιηγούμενος στους ύπουλους δρόμους με ακόμα μεγαλύτερη προσοχή. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν ήταν άλλη μια παρ’ ολίγον καταστροφή. Η χιονοθύελλα μαινόταν και οι συνθήκες ασπρίλας έκαναν κάθε στροφή να μοιάζει με τζόγο.