Η κλινική του Δρ Έντουαρντς βρισκόταν μόνο μερικά τετράγωνα μακριά. Απλά έπρεπε να φτάσει εκεί σώος και αβλαβής. Αλλά καθώς πλησίαζε στο γνωστό μέρος, κάτι δεν πήγαινε καλά. Η φωτεινή πινακίδα που συνήθως έλαμπε σαν φάρος καλωσορίσματος ήταν σκοτεινή. Ένας κόμπος ανησυχίας σφίχτηκε στο στομάχι του. Το ρεύμα είχε κοπεί.
Έβαλε το φορτηγό στο χώρο στάθμευσης, με την επιφάνειά του να κρύβεται κάτω από ένα παχύ στρώμα αχτένιστου χιονιού. Παρκάροντας όσο πιο κοντά στην είσοδο μπορούσε, έσβησε τη μηχανή και εκπνεύστηκε. Το χιόνι έπεφτε στο παρμπρίζ σε αδυσώπητα φύλλα και ο ούριος άνεμος δυσκόλευε τη σκέψη. Δεν είχε άλλη επιλογή από το να προχωρήσει μπροστά.