Ο Allan ένιωσε το στήθος του να σφίγγεται. “Τι κάνουμε;” ρώτησε, με τη φωνή του τραχιά από την εξάντληση και την απελπισία. ο Δρ Έντουαρντς εξέπνευσε απότομα, σκεπτόμενος. “Αυτοσχεδιάζουμε” Άρπαξε χοντρές πετσέτες και μια θερμοφόρα, που είχε ετοιμάσει νωρίτερα για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
“Πρέπει να το ζεστάνουμε σταδιακά. Αν το κάνουμε πολύ γρήγορα, κινδυνεύουμε να πάθουμε σοκ” Τύλιξε απαλά το κουνέλι, πιέζοντας το ζεστό μπουκάλι πάνω στο μικροσκοπικό του σώμα. Το κουνέλι συσπάστηκε αχνά, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Τα λεπτά πέρασαν σε τεταμένη σιωπή.