Ο Άλαν έτριβε τα χέρια του μεταξύ τους, προσπαθώντας να δημιουργήσει θερμότητα, οτιδήποτε για να βοηθήσει. Το σκοτάδι γύρω τους έκανε την κλινική να μοιάζει απόκοσμα ήσυχη, σχεδόν εγκαταλελειμμένη. Ο άνεμος έξω ούρλιαζε όλο και πιο δυνατά, κουνώντας το κτίριο σαν ζωντανό πλάσμα. Τότε, τα φώτα τρεμόπαιξαν.
Η αναπνοή του ‘λαν κόπηκε. Ο Δρ Έντουαρντς κοίταξε ψηλά, με την ελπίδα να αναβοσβήνει στα μάτια του. Ένα δευτερόλεπτο αργότερα, το ρεύμα της κλινικής επανήλθε στη ζωή. Η γεννήτρια πρέπει να συνδέθηκε ξανά με το κεντρικό δίκτυο. Τα φώτα στην οροφή έλαμπαν αδύναμα, και το βουητό του ιατρικού εξοπλισμού επέστρεψε σαν χτύπος της καρδιάς στο σιωπηλό δωμάτιο.