Ο Δρ Έντουαρντς δεν έχασε ούτε ένα δευτερόλεπτο. Κινήθηκε γρήγορα, άρπαξε ζεστά υγρά και μια σύριγγα, χορηγώντας μικρές δόσεις στο κουνέλι. Οι θερμαινόμενες κουβέρτες σφυρίχτηκαν και ζωντάνεψαν, προσφέροντας σταθερή ζεστασιά. Ο Άλαν κράτησε την αναπνοή του, καθώς τα μουστάκια του κουνελιού συσπάστηκαν ξανά, ενώ το μικρό του στήθος ανέβαινε και κατέβαινε λίγο πιο δυνατά.
Ο Δρ Έντουαρντς τον κοίταξε τελικά, με ανακούφιση να απαλύνει τα χαρακτηριστικά του. “Ο συγχρονισμός σας ήταν κρίσιμος”, είπε ήσυχα. “Άλλη μια ώρα μπορεί να ήταν πολύ αργά” Ο Άλαν άφησε μια τρεμάμενη ανάσα, νιώθοντας το βάρος της εξάντλησης να κατακάθεται στα κόκαλά του. Το κουνέλι δεν ήταν ακόμα εντελώς ασφαλές, αλλά τουλάχιστον είχε μια ευκαιρία να παλέψει.