Ένα βαρύ αίσθημα επείγουσας ανάγκης καταλάμβανε τον Τζέρεμι καθώς η χιονόπτωση έξω γινόταν όλο και πιο πυκνή. Η μητέρα αρκούδα δεν είχε εμφανιστεί ακόμα για να οδηγήσει τα μικρά της σε ασφαλές μέρος και ήξερε ότι δεν μπορούσε να επιχειρήσει ο ίδιος τη διάσωσή τους. Ωστόσο, όσο περισσότερο περίμενε, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος να παγώσουν τα μικρά στο τσουχτερό κρύο.
Ο Τζέρεμι καθόταν δίπλα στο παράθυρο, με τη χιονόπτωση να πυκνώνει και να γίνεται μια σταθερή λευκή κουρτίνα έξω. Ένιωθε ένα αίσθημα αδυναμίας που τον έτρωγε, καθώς η κρισιμότητα της κατάστασης τον βάραινε. Αβέβαιος για την επόμενη κίνησή του, έπιασε το τηλέφωνό του και κάλεσε το τοπικό καταφύγιο ζώων.