Καθώς ο Τζέρεμι πλησίαζε το αρκουδάκι, κινήθηκε με σκόπιμη βραδύτητα, προσέχοντας να μην το τρομάξει. Τοποθέτησε ένα λουκάνικο σε απόσταση αναπνοής από την αρκούδα, με τη ζεστή μυρωδιά να πλανάται ανάμεσά τους. Η μύτη του αρκουδάκιου συσπάστηκε, πιάνοντας τη μυρωδιά, αλλά παρέμεινε στη θέση του, με τα μάτια του ακόμα κλειδωμένα σε ό,τι βρισκόταν από κάτω του.
Απτόητος, ο Τζέρεμι συνέχισε να αφήνει ένα μονοπάτι από λουκάνικα, με κάθε κομμάτι να οδηγεί σταδιακά προς το υπόστεγο. Κινήθηκε μεθοδικά, με την ανάσα του να θολώνει στον αέρα, αφήνοντας το ένα λουκάνικο μετά το άλλο, μέχρι να φτάσει στην είσοδο του υπόστεγου.