Αντίθετα, ήταν δύο μικροσκοπικά κουτάβια, με το τρίχωμά τους ματ καλυμμένο με χιόνι. Τον κοίταζαν με μεγάλα, ανοιγόκλειστα μάτια, με τα μικρά, στρογγυλά σώματά τους να τρέμουν ελαφρά. Η καρδιά του Τζέρεμι φούσκωσε από ανακούφιση και θαυμασμό.
Απαλά, ο Τζέρεμι έβαλε τα κουτάβια σε μια ζεστή κουβέρτα και τα αγκάλιασε στο στήθος του. Έσπευσε να μπει μέσα, έχοντας κατά νου την ευαίσθητη κατάστασή τους, και τα άφησε σε ένα ζεστό κουτί κοντά στο τζάκι, όπου η ζεστασιά θα τα βοηθούσε να αναζωογονηθούν.