Οι σκέψεις του μεταφέρθηκαν γρήγορα στο καημένο αρκουδάκι. Ο Τζέρεμι επέστρεψε στο υπόστεγο, με την αναπνοή του να θολώνει στο τσουχτερό κρύο. Το αρκουδάκι βρισκόταν πεσμένο στο πάτωμα, με τα μάτια μισόκλειστα και το σώμα ακίνητο, με την προηγούμενη αποφασιστικότητά του να έχει πλέον αντικατασταθεί από την απόλυτη εξάντληση.
Ο σφυγμός του Τζέρεμι επιταχύνθηκε- το αρκουδάκι είχε ξεκάθαρα δώσει τα πάντα για να προστατεύσει τα κουτάβια και τώρα βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Γονάτισε δίπλα στο αρκουδάκι, τα χέρια του έτρεμαν καθώς έλεγχε απαλά για σημάδια ζωής. Η αναπνοή της αρκούδας ήταν ρηχή, το σώμα της αδύναμο και δεν ανταποκρινόταν.