Ο κτηνίατρος, πιστός στο λόγο του, ήταν έτοιμος και περίμενε. Ο κτηνίατρος πήρε αμέσως το αρκουδάκι στο πίσω μέρος, αφήνοντας τον Τζέρεμι στο χώρο αναμονής με τα κουτάβια καλά σκεπασμένα στην κουβέρτα τους. Οι ώρες περνούσαν, κάθε λεπτό τεντωνόταν καθώς ο Τζέρεμι περίμενε οποιαδήποτε νέα.
Όταν τελικά εμφανίστηκε ο κτηνίατρος, το πρόσωπό του μαλάκωσε σε ένα καθησυχαστικό χαμόγελο. “Τζέρεμι, έκανες κάτι απίστευτο”, είπε, με τη φωνή του ήρεμη αλλά γεμάτη σεβασμό. “Αν δεν είχες φέρει το αρκουδάκι όταν το έφερες, δεν θα τα κατάφερνε. Ευτυχώς, τώρα είναι σταθερό”