Η καρδιά του Τζέρεμι χτυπούσε δυνατά καθώς παρατηρούσε το μικρό από μια προσεκτική απόσταση. Φαινόταν αβοήθητο, σχεδόν σαν ένα πεταμένο αρκουδάκι που είχε φωλιάσει στο χιόνι. Αλλά ο Τζέρεμι ήξερε ότι δεν μπορούσε να αφήσει την αθωότητά του να τον αφοπλίσει- καθώς η απειλή της μητέρας του που καραδοκούσε ήταν ένας κίνδυνος που δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Ο Τζέρεμι έκανε ένα βήμα πίσω, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, συνειδητοποιώντας πόσο ευάλωτος ήταν σε αυτή τη θέση. Δίστασε, το ένστικτό του να βοηθήσει συγκρούστηκε με τον ξεκάθαρο και παρόντα κίνδυνο. Γύρισε και επέστρεψε μέσα, με ασταθή αναπνοή.