Ο Allan ετοιμαζόταν να ξαπλώσει στο κρεβάτι του, όταν χτύπησε το κουδούνι της πόρτας, διακόπτοντας τη βραδινή ησυχία. Αναστέναξε, νιώθοντας τον πόνο στις αρθρώσεις του καθώς πλησίαζε στην πόρτα. Εκεί στεκόταν το κοριτσάκι από τη διπλανή πόρτα, με την ανάσα της να θολώνει στον παγωμένο αέρα.
“Κύριε Ρότζερς, υπάρχει ένα καφέ ζώο στην πίσω αυλή σας”, είπε, με τη φωνή της γεμάτη ανησυχία. “Είναι εκεί από το πρωί και φοβάμαι ότι θα παγώσει” Ο Allan ανοιγόκλεισε τα μάτια. Ένα ζώο Στην αυλή του Δεν είχε ακούσει ούτε έναν ήχο όλη μέρα, αλλά ο φόβος της κοπέλας ήταν ολοφάνερος.