Το τσουχτερό κρύο και η ανελέητη καταπόνηση είχαν καταβάλει το τίμημά τους. Η καρδιά του Τζέρεμι πονούσε καθώς συνειδητοποιούσε ότι η κατάσταση του σκύλου ήταν άσχημη – είχε θυσιάσει τόσα πολλά για να κρατήσει τις κουκουβάγιες ασφαλείς. Ο πανικός απείλησε να κυριεύσει τον Τζέρεμι καθώς χάιδευε το ματ τρίχωμα του σκύλου.
Δεν μπορούσε να αντέξει τη σκέψη ότι θα έχανε το σκυλί τώρα, όχι μετά από όλα όσα είχε κάνει. Ο Τζέρεμι σήκωσε προσεκτικά το σκυλί, αγκαλιάζοντας την εύθραυστη μορφή του στα χέρια του, και το μετέφερε μέσα, ελπίζοντας ότι η ζεστασιά του σπιτιού του θα ήταν αρκετή για να το σώσει.