Έριχνε συνεχώς μια ματιά στο σκύλο, του οποίου οι αναπνοές ήταν ρηχές και ακανόνιστες, με το ρολόι της κατάστασής του να οδηγεί τον Τζέρεμι προς τα εμπρός. Πήγαινε στους δρόμους με τις στροφές, με την ορατότητα να είναι μόλις λίγα μέτρα μπροστά του. Κάθε φορά που το αυτοκίνητο γλιστρούσε, έστω και ελάχιστα, η καρδιά του Τζέρεμι χτυπούσε πιο δυνατά.
Τελικά, η αχνή λάμψη του κτηνιατρείου φάνηκε μέσα από τη χιονοθύελλα. Ο Τζέρεμι εξέπνευσε μια ανάσα που δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι κρατούσε. Μπαίνοντας στο πάρκινγκ, σταμάτησε και μετέφερε γρήγορα το σκυλί μέσα.