Αυτό που είδε τον έκανε να σταματήσει. Στο κέντρο του ξέφωτου υπήρχε ένας όγκος πάγου, παχύς και διαυγής σαν γυαλί. Στεκόταν όρθιο, σαν να το είχε τοποθετήσει η φύση επίτηδες εκεί, ένα σιωπηλό μνημείο μέσα στο χιόνι.
Στο εσωτερικό του πάγου υπήρχε μια σκιώδης φιγούρα – ένα πλάσμα του οποίου η μορφή ήταν καλυμμένη από τον παγετό που προσκολλούσε στην εσωτερική επιφάνεια. Ο Χένρι μπορούσε να διακρίνει άκρα, ίσως και ένα κεφάλι, αλλά οι λεπτομέρειες χάνονταν στον θολό, παραμορφωμένο πάγο.