Φτάνοντας στην καφετέρια, παρήγγειλε καφέ και πρωινό, επιλέγοντας ένα τραπέζι κοντά στο κιγκλίδωμα. Ο πρωινός ήλιος έριχνε ανταύγειες στον ωκεανό και άφησε το ηρεμιστικό θέαμα να τον πλημμυρίσει. Αλλά καθώς οι σκέψεις του παρασύρθηκαν, ένα περίεργο θέαμα απέναντι από την καφετέρια τράβηξε την προσοχή του.
Σε ένα τραπέζι στο βάθος, ένας άντρας καθόταν με έντονη, σχεδόν αρπακτική προσοχή. Το βλέμμα του ήταν καρφωμένο σε έναν φορητό υπολογιστή που είχε μείνει αφύλαχτος, ενώ ο ιδιοκτήτης του βρισκόταν τώρα στον πάγκο και παρήγγειλε. Υπήρχε κάτι ανησυχητικό στο σταθερό βλέμμα του άντρα, σαν να περίμενε μια συγκεκριμένη στιγμή για να δράσει.