Ο Τζέισον πήρε μια σταθερή ανάσα, προσπαθώντας να κρατήσει την προσοχή του καπετάνιου. “Κύριε, καταλαβαίνω πώς μπορεί να ακούγεται αυτό, αλλά δεν κάνω λάθος. Πάρα πολλά πράγματα δεν ταιριάζουν. Οι βάρκες, οι ύποπτοι καλεσμένοι και τώρα τα αντικείμενα που χάνονται. Πρέπει να λάβουμε προληπτικά μέτρα προτού αυτό κλιμακωθεί”
Το μέτωπο του καπετάνιου σμίλεψε και μια λάμψη εκνευρισμού διέσχισε το πρόσωπό του. “Κύριε Τάνερ, με όλο το σεβασμό, πρόκειται για κρουαζιέρα πολυτελείας, όχι για τόπο εγκλήματος. Διαχειριζόμαστε εκατοντάδες επιβάτες και συμβαίνουν παράξενες συμπτώσεις. Δεν υπάρχει λόγος να το μετατρέψετε σε θέαμα”