Όταν έφτασαν οι λιμενικοί, ο Ιάσονας τους οδήγησε στην αποθήκη όπου κρατούνταν με ασφάλεια οι συλληφθέντες κλέφτες. Οι αξιωματικοί επαίνεσαν τον Ιάσονα για τη γενναιότητα και τη γρήγορη σκέψη του, αναγνωρίζοντας το θάρρος που χρειάστηκε για να προστατεύσει όλους τους επιβαίνοντες. Ένας προς έναν, οι κλέφτες παραδόθηκαν στις αρχές.
Καθώς ο ήλιος βυθιζόταν κάτω από τον ορίζοντα, ρίχνοντας μια ζεστή λάμψη πάνω στην ήρεμη θάλασσα, ο Ιάσονας ανέπνευσε τελικά, με μια βαθιά αίσθηση ανακούφισης να τον κατακλύζει. Στεκόμενος δίπλα στη Σαμάνθα, την κράτησε κοντά του και ευχαρίστησε τους ουρανούς. Τι περιπετειώδης επέτειος ήταν αυτή!